Ferðin að Reykjavatni.

Farið var af stað úr bænum um hádegi á föstudaginn 20 júní s.l. Alls fórum við saman 12 manns þar af 3 Víðförlafélagar þ.e. 10 pundarinn, Hattarinn og Sporðurinn á 5 vel útbúnum bílum og höfðum við með okkur góða kerru undir farangur og fleira. Ekki veitti nú af!!!!

Ferðin inneftir gekk mjög vel þrátt fyrir að hún sé erfið á köflum mikið grjót og hraun. Það urðu okkur því mikil vonbrigði þegar komið var að vatninu að þar fyrir voru aðrir 12 veiðimenn sem veifuðu að okkur veiðleyfum frá Kalmanni bónda. Voru nú góð ráð dýr en ákveðið var að fara hinu megin við vatnið og allavega gista eina nótt og sjá svo til. En við vorum ekki sáttir. Á tjaldstæðinu festum við einn bílinn all kyrfilega og tók það okkur talsverðan tíma að ná honum upp en það hafðist að lokum með samstilltu átaki.

Eftir að við höfðum tjaldað  og gengið frá tjaldbúðum fóru menn að huga að veiði. Í svona veðri eins og var þetta kvöld getur flugan verið alveg svakaleg og var svo að ekki sást út úr augum. Samt var veitt fram á rauða nótt eða þangað til að fraus í lykkjum veiðimanna. En eftirtekjan var rýr. Enginn fiskur.

Enn jókst pirringur manna við þetta aflaleysi og það líka að alls voru um 20 stangir í vatninu þetta kvöld og kom þá strax til tals að pakka saman um morgunin halda í Kalmannstungu og fá endurgreitt hjá kallinum.

Um kl. 11 morguninn eftir var skotið á fundi og þar var ákveðið að láta sverfa til stáls við kallinn, borða steikina sem Öddi hafði látið gera fyrir okkur  og halda síðan heim með viðkomu í Kalmannstungu og fá endugreitt þótt veðrið væri alveg magnað sól og blíða. En þetta var nú einu sinni veiðitúr en ekki sólarferð. Það gekk eftir með endurgreiðsluna en heimferðin gekk hálfbrösulega. 2 bílar biluðu og varð að skilja annan eftir í Húsafelli en gert var við hinn á staðnum. Þá hrundi einnig hásingin undan kerrufjandanum í keilu lagi og voru nú góð ráð dýr.

Tókst okkur að að fá bónda neðan úr byggð með rafstöð og suðugræur og var gert við kerruna á staðnum. En við þessi ósköp tafðist heimferðin um nokkra bjóra, rauðvínskút, Jagermeister og smá wiskey. Þetta gilti náttúrulega eingöngu um þá sem sátu eftir og biðu eftir viðgerðarmanninum og vöktuðu kerruna.

Þannig að menn muna misjafnlega mikið eftir heimferðinni þegar viðgerð lauk en það var mikið af fólki í Húsafelli þetta kvöld og stór brenna.

Það man ég allavega.

Ég set inn nokkra myndir úr þessari ferð í myndaalbúmið.

Kveðja Jónas.